Politie

De politie is je beste vriend
bewaren rust en orde
en zeg nou zelf zonder politie
zou Lelystad verworden

Dus is er een calamiteit
dan bel je de politie
dan komen ze snel naar je toe
in de auto of op het fietsie

Maar toch, ik belde al drie keer
vanwege burenrellen
en elke keer zei de agent
ik kom er aan, wees maar attent
ik los het op, dat kwellen

Ik wacht en wacht
en wacht nog steeds
fluit daarbij bovendien
er komt van alles hier voorbij
maar politie, niet gezien

Ja,  als je in je auto stapt
en je rijdt ietsje te snel
dan weten ze je echt te vinden
en doen dat dan heel snel

En nu is er alweer een rel
ze schelden als garnalen
ik bel ze dus maar niet meer op
ga mijn bekeuring maar  betalen.

© Juul baars 29 augustus 2019
Stadsgedicht

Wonderbaarlijk

gebonden aan de elementen
voel ik me vrij
vlieg  ik tussen wind en water
naar het fel begeerde punt
en weer terug
wind in mijn rug

je niet laten verlijeren
dan weer oploeven
dan weer afvallen
snijdend door de golven
raak ik los van het water
proef ik de scherpte
van mijn snelheid

geraak ik graag
aan lagerwal
grijp ik vast
met mijn masthand
zwaai ik met mijn zeilhand
klief over de golven
naar het oneindige
heen en weer…


© Juul Baars 27 juni 2019
windsurfen
Radio Lelystad

Zorg in Lelystad

Wij Lelystedelingen protesteren
de zorg in Lelystad wordt uitgehold
ons ziekenhuis gemold
en enkele medische heren
die gaan het in de stad
gewoon voor zichzelf proberen
de stad groeit
maar de zorg wordt hier een flop
daar staan wij met zijn allen tegenop

en onze politiek die staat voor paal
want landelijke marktwerking
spreekt een heel duidelijke taal
spoedeisend wordt een half uur
langer rijden
wie kindjes krijgt die moet wat langer
aan de weeën lijden
de ambulance zorg niet zeuren
moet met formule 1 wagens gebeuren
en we pikken het  verdorie allemaal

Een stad die immer aan
haar toekomst  werkt
dient een volwaardig zorgpakket te bieden
laat daarom zorgbeleid niet over
aan marktwerkende lieden
dan wordt op basis van het geld
de zorg bij ons beperkt

© Juul Baars 11 austus 2018
stadsgedicht