Voorbij het pionieren

voorbij het pionieren
zien we de werkelijkheid
een stad die steeds opnieuw begint
gedreven door voortvarende politici
die altijd  een voortrekkersrol
willen spelen
en daarbij alleen vooruit kijken
morgen zal het beter zijn….

maar achter hen ligt
een stad vol gaten
een stervend centrum
geen hogeschool
een afgebroken ziekenhuis
wegtrekkende bedrijven
wegtrekkende diensten
en een vliegveld in aanbouw
in een tijd van strenger wordende  klimaateisen.

Lelystad…
een stad met potentie
het is tijd dat je naar je zelf kijkt
dat je stopt met pionieren
dat je bouwt aan je eigen beloftes
en begint bij jezelf


© Juul Baars 26 juni 2019
Stadsgedicht

aanleiding:  https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/lelystad-wacht-al-decennia-op-een-glorieuze-toekomst-als-het-beloofde-land~b8344f1b/

Lelystad Blues

In het stadshart  zingt een kraai
begeleid door een merelband
een liedje dat nog niemand kent
de aller eerste..
Lelystad blues

wolken glijden over Lelystad
zwieren en zwaaien van alles wat
en ze  schrijven
de Lelystad blues

De zonsondergang
aan het Markermee -heer
geeft aan Lelystad
een fantastische sfeer

Iedereen  weet dat in
Lelystad wij heel erg  gelukkig zijn
niemand krijg ons mooi stadje klein
dus we zingen
De Lelystad blues


© Juul Baars 21 juni 2019
Stadsgedicht (liedje)

Stadshart (next level)

Aanstaande donderdag wordt u gehoord
over het stadshart
 en elk woord
zal zorgvuldig worden beschouwd

Immers het stadshart moet verbouwd
compacter worden, meer vertrouwd
verbeterd, gezelliger en veel meer
kortom het stadshart zoekt naar sfeer

naar mensen die er manifesteren
naar mensen die er willen verkeren
voor koop, voor uitgaan voor de gein..
gewoon naar mensen die er
willen zijn..

Er wonen, slenteren, lekker eten
er willen shoppen
kleren aanmeten
boodschappen  halen, er rust op doen
of gewoon luieren tussen het groen

Maar toch, de toekomst begint in het nu
beter gezegd.. het begint bij U
Want alles is teveel gevraagd
als u geen stadshart in u draagt

@ Juul Baars 21 juni 2019
Stadsgedicht

Lelystad geeft luchten

je schrijft met kleur
een ongekend verhaal
je tekent telkens weer
magische taferelen
je spreekt met sluiers
die steeds mijn gedachten strelen
dat wat je zegt
geloof ik allemaal

je zingt een lied
van ongeremde schoonheid
met telkens weer
een sprankelend refrein
je fluistert hoe de wereld
om me heen kan zijn
als ik door jou gedreven
stilsta in de tijd

en als jouw  wind me raakt
wil ik niet langer vluchten
dan wil ik eeuwig en voor altijd
bij je zijn
verlies ik  elk besef 
van ongeluk en pijn
in de magie van
Lelystadse luchten

©Juul Baars 13 juni 2019
stadsgedicht

Leon Pos

waar koopkracht er
niet zo toe doet
waar uitgestald ligt
al het goed dat klaar is
voor de kringloop
daar klinkt muziek
melancholiek
 zuiver, vrolijk, vol ritmiek
klanten genieten
in hun loop
van zoetgevooisde noten
een pianist
die liedjes speelt
die ongeremd zijn
klanken deelt
hij raakt je aan
hij maakt de stemming los…
Leon Pos

© Juul Baars 12 juni 2019
Stadsgedicht t.b.v. Groene Sluis

Geluk

Ik liep hem gisteren tegen het lijf
zo in de kringloop hier
hij hield me staande met zijn hand
trok me een beetje naar de kant
dichtte zijn ogen op een kier
en vroeg…

weet jij wat geluk is…

en even bleef ik stil
gaf daarna antwoord, goed bedoeld
zo iets van
als je je lekker voelt…

hij greep mijn arm 
een glimlach kwam op zijn gezicht
toen sprak hij met zijn ogen dicht
het vlekje is verdwenen

ruim achtenzeventig flink bejaard
en twee en vijftig jaar getrouwd
met de liefde van zijn leven
na chemo en immuuntherapie
was hij weer “schoon” verklaard

zijn ogen straalden
en hij zei
ik kan weer verder leven
mijn donkere dagen zijn voorbij
er is mij  tijd gegeven

© Juul Baars 2 juni 2019 (stadsgedicht Roparun)

de Dijkdichters

daar wordt het woord besproken
en schept men fantasie
daar wordt de tekst doorbroken
daar groeit melancholie

daar schallen de poëten
in raadsels en in rijm
het idioom gespleten
daar werkt de geest als lijm

daar komt elk woord tot leven
in haiku of kwatrijn
ja daar ontstaat de kiem
om stadsdichter te zijn.

© Juul Baars 27 mei 2019
stadsgedicht 2019