2020

laat je wensen waarheid worden
alles volgens vaste lijn
Lelystad jong en net begonnen
groeit naar wat ze straks moet zijn

kansen zijn er voor het grijpen
groeien is het enigst lot
evenwichtig, niet kortzichtig
zeer zorgvuldig uit-geplot

Lelystad nog jong van jaren
een nieuw decennium breekt aan
laat je groeien, laat je glijden
naar een fonkelnieuw bestaan

De beste wensen voor 2020

© Juul Baars 1 januari 2020
Stadsgedicht

Kerstavond in het Stadshart

Kerstavond in het Stadshart

kerstavond, en het stadshart is verlaten
de kerstverlichting maakt leegte extra groot
de koude wind waait door de lege winkelstraten
maar verder is het in het stadshart stil en dood


en in de verte klinken zacht een paar kerkklokken
een oproep aan de mensen, de dienst begint
zij zullen uit het stadshart geen mens gaan lokken
omdat zich niemand in ons stadshart nog bevind


een junk  schuilt bij de ingang van de Waagpassage
hij heeft zijn snuifje net met zorg geconsumeerd
geen auto staat er nog in de parkeergarage
en er is niets dat enig leven pretendeert


er lopen twee bewakers langs de winkelruiten
kijken zorgvuldig of er niets verdachts gebeurt
de een begint zowaar van “stille nacht” te fluiten
terwijl de ander door de winkelruiten speurt


kerstavond en het stadshart is verlaten
alleen bij Schippers heffen enkelen het glas
men  toast op vrede en men voelt zich opgelaten
omdat er op de aarde nog nooit vrede was…

© Juul Baars 22 december 2019
stadsgedicht

Beekman klinieken failliet verklaard

Het zal ons nog berouwen,
dat je jezelf niet meer
vakkundig kunt laten verbouwen …
in Lelystad
De kliniek waar medisch wordt verbouwd,
ging uiteindelijk failliet.

Marktwerking, zal men zeggen,
de concurrentie lag op de loer
en hoe goed je dan ook kunt verbouwen,
Het zegt geen malle moer.

En wij uit Lelystad,
zien dat steeds meer gebeuren
we hebben nog wel geprotesteerd…
maar men vond dat maar zeuren…

Dus wie een extra neusje zoekt
of zich een oortje aan laat naaien
Die moet naar een ander plekje toe
waar men wel is blijven graaien.

Ach ja we wennen er wel aan
dat we lelijk zullen blijven.
We laten ons toch niet gedwongen
naar verre plekken drijven.
Dus Beekman klinieken, het ga je goed
we zullen je niet echt missen…
Toch hebben we een stille hoop…
dat het stopt met medisch kissebissen.

© Juul Baars 22 november 2019
Stadsgedicht Beekman Klinieken

Manege Lelystad (doe wat)

Het heeft de gemeente niet behaagt
de manege Lelystad te helpen
men kampt er Rhinopneumonie
dat nauwelijks is te stelpen

Die ziekte treft nu daar elk paard
het begint dan met een slappe staart
waarna  lopen als een dronkenman
en dan komt er verlamming van

,menig Lelystedeling is boos
dat de gemeente er niet voor koos
de manege te ondersteunen
menig burger meent, dit is onterecht
want het probleem is levensecht
en niet om mis te kleunen

nu kun je blijven klagen zeuren
maar dan zal er ook niets gebeuren
dan gaat de manege naar de knoppen
dus als je dit proces wilt stoppen
kom dan in actie, ga proberen
heel veel donaties te genereren

klim in de pen, ga langs de deuren
ga een bericht op facebook pleuren
crowdfunding is een best idee

daar help je de manege mee

o ja, wees niet te vrij en blij
betrek de manege er wel bij
en zo, zonder gemeenteraad
zul je zien dat helpen...
                              best wel gaat...

© 19 november 2019
Stadsgedicht Manege Lelystad
Juul Baars

Eeuwig (Liedje)

zul jij aan mij blijven denken
en mij vinden in de pracht
van goudgele zonnebloemen
en mij dromen in de nacht

zul jij aan mij blijven denken
als de wind je haren streelt
als het zonlicht je gezicht  beroert
en muziek je hart bespeelt
Als het zonlicht je gezicht beroert
en muziek je hart bespeelt

zul jij van me blijven spreken
liefdeswoorden van satijn
laat mij in stille momenten
in gedachten bij je zijn

zul jij mijn liedje nog zingen
met de liefde als refrein
pas als jij me bent vergeten
dan zal ik er niet meer zijn
pas als jij me bent vergeten
dan zal ik er niet meer zijn

© Juul Baars 17 november 2019
Boekpresentatie Marijke Kienhuis

De Buurman (Joep van Groningen)

De buurman van de overkant
hij is nu 60 jaar
dat is best oud, toch valt het mee
hij is nog niet bejaard

wij in de Wogmeer zijn blij met hem
hij is een goede buur
en ja zijn timmermanskwaliteit
maakt ons leven minder zuur

hij is bescheiden, schept niet op
draagt heel erg vaak een pet
hij is geen spreker, dat dus niet
maar wel heel nauwgezet

zijn vriendelijkheid dat is een deugd
zijn deskundigheid een gave
hij past wat ons betreft heel goed
in ons kleine Lelystad Haven

hij is altijd aanspreekbaar als
je wat vertimmeren moet
en zijn advies staat als een huis
en is dus supergoed

Ja onze buurman wordt gevierd
dat heeft hij echt verdiend
het spreekwoord zegt, een goede buur
is beter dan een verre vriend

© Juul Baars 3 november 2019
stadsgedicht

Wilgenbos in de morgen

Morgendauw
druipt van de bomen
op het groene mostapijt
drup na drup
langs kromme twijgen
het lijkt de dag aaneen
te rijgen
in het ritme van de tijd

Klamme luchten
struiken buigen
door de golven van de wind
zacht geruis
ver in de verte
wind die suist
in fluisterwoorden
waarin zich de stilte vindt

© Juul Baars 25 oktober 2019
Stadsgedicht

Pioniersmentaliteit

pionieren, iets versieren, alsmaar  door avonturieren
onderzoeken, steeds bekijken, tot de werkelijkheid zal blijken
blijven leren, even testen, alsmaar weer opnieuw proberen
lukt het niet, het geeft geen biet, opnieuw bezinnen, weer beginnen

alweer pogen, compromissen, verder denken, doen en gissen
niet versagen, blijven handelen, weer een andere weg bewandelen
terug naar af, hernieuwd  bekijken, toch mislukt, nee  niet bezwijken
herontdekken,  méér  gesprekken, en een andere kant ontdekken

hier en daar wat aardigheidjes, wel chaotisch,  vele strijdjes
soms best mooi, soms niet zo fijn.. we doen water bij de wijn
zwenken, draaien, nieuwe lijnen, dan opnieuw alles  verfijnen
dit of dat maar weer vergeten, ruzie maken, beter weten

voorbij is nu de pionierstijd
liever streven…
naar duurzaam beleid

© Juul Baars 14 oktober 2019
Stadsgedicht “Pioniersmentaliteit”

Intimiteit

als ik dichtbij je ben
je geur me zacht omarmt
de schittering in je ogen klinkt
als de straling van de zon


als ik je aanraak
je warmte twinkelt
in mijn vel en ik in
sprakeloosheid
mezelf overgeef aan jou


als tijd niet meer bestaat
de wereld even stilstaat
gedachten vliegen tot het
allerhoogste  punt

de verte dromen zingt
jouw liefde mij omringt
en mijn hart opent
waarin jij dan binnendringt

© Juul Baars 9 oktober 2019 Stadsgedicht
Bijeenkomst Intimiteit Humanistisch Verbond

Poëzie-estafette Lelystad 2019

woorden stromen
door de ruimte
zacht gedragen
door ritmiek
regels dansen
uitgesproken
poëzie melancholiek

duizend beelden
strak beschreven
soms direct
soms ongericht
evenwichtigheid gedragen
leven is een mooi gedicht

waar de ziel
vermenigvuldigd
waar het hart
zijn klank volbrengt
waar de fantasie
gaat leven
en met weemoed
wordt vermengd

woorden stromen
woorden zweven
woorden rijgen
zich aaneen
waterval van
intuitie
specifiek en
algemeen

© Juul Baars 3 oktober 2019

Poëzie-Estafette Lelystad 2019

stortvloed van woorden
afgepast, op maat gezet
geboren uit de ziel…
gesproken zinnen
aangelijnd
verstrakt gerijmd
of losgelaten
kordaat…  contentieus…
pueriel…

wanneer het woord
ontspruit
zich vormt
de ruimte tot zich neemt
het hart ontsteekt
de zaal bestormt
en alle grenzen
breekt

en doorgegeven wordt
tot er geen eind
lijkt te bestaan
zich kleurt tot
taalboeketten
die keer op keer
worden herhaald
tot zij in het hart
zijn ingedaald

herhaald,  herhaald
poëzie-estafette

© Juul Baars 27 september 2019 Stadsgedicht
Poezie-Estafette 27 oktober 2019

Lelystad zegt... (Kader Lelystad 2040)

Ik werd destijds  op kale klei geboren
een kind met toekomst,  werd er vaak gezegd
een hoofdstad vol met praal en pracht
van alles werd van mij verwacht
en dat vond ik als kind niet onterecht

ik groeide, ach, niet altijd zoals bedoeld werd
tijden veranderen, het gaat niet altijd goed
dus om me optimaal te kunnen uiten
moest ik telkens weer  compromissen sluiten
tja  wat doe je,  als het niet kan zoals het moet

Nu ik terugkijk ben ik toch best wel tevreden
heb ik steeds gevochten voor het hoogste doel
soms raakte ik weleens wat  buiten zinnen
was het telkenmale weer opnieuw beginnen
maar pionieren is toch eigenlijk best cool

Nu ik puber ben komen de levensvragen
van waar ligt nu,  mijn stip op de horizon
wil ik beter, mooier en ook groter worden
waar liggen dan voor mij  de toekomstige horden
en moet ik loslaten zoals ik toen begon

Sla ik straks mijn vleugels uit naar verre oorden
zal mijn naam in alle talen zichtbaar zijn
heb ik straks een kloppend hart
als ik in mezelf volhard
voelen mensen zich in mij gewoonweg fijn

 Zal ik duurzaam zijn en vol activiteiten
zal ik krachtig zijn, speciaal en zelfs uniek
zal ik mijn regionale functie steeds vervullen
zonder steeds bekakt verwaand te blijven lullen
ben ik straks gewoonweg sterk en energiek

Ik ga opnieuw op weg om antwoorden te vinden
en ik zou zeggen wie het wil, ga mee met mij
tweeduizendveertig, het duurt nog lang
‘t is van allerhoogst belang
dat we op reis gaan..
en we doen dat zij aan zij..


© Juul Baars 23 september 2019
Stadsgedicht

De Kunstenaar (Opening Tour of Art Flevoland)

mijn ziel berust niet in het dagelijks doodgewone
mijn fantasie reikt tot de hoogste hemelboog
ik zie de wereld soms in strakke lijnen
laat met mijn hand het licht,  steeds weer  in kleuren schijnen
zoek immer naar de zachtste streling van het oog

ik breng de waarheid terug tot intuïtie
streel met mijn vingers, dat wat mij beroert
uit mij in vormen, die uit passie zijn geboren
zoek naar het evenwicht, maar wil dat ook verstoren
schep de oneindigheid die steeds mijn hart vervoert

misschien dat mijn verhalen voor jou  grens’loos  lijken
je telkens brengen tot ander perspectief
je vragen om jouw wereld,  even los te laten
je te bevrijden van vastzittende dictaten
om mij te horen als ik zeg…
ik heb je lief…


© Juul Baars 16 september 2019
Feestelijke opening Tour of Art Flevoland  (19 september 2019)

De Dichter (2)

Niet groot…
wat rommelig gekleed
met vaak een rode strik
altijd dezelfde hoed

hij draagt gedichten voor
soms realistisch
en soms zoet
zijn passie is de stad
het dorp
de wijde landerijen
kortom de plekken van belang
laat hij in rijm gedijen

hij stimuleert
roept ieder op
een stadsgedicht te schrijven
die hij vervolgens
in een boek
voor eeuwig laat beklijven
zijn passie is oneindig
hij is vasthoudend, doelgericht
in feite is hij onbetwist
een prachtig stadsgedicht

© Juul Baars, 11 september 2019
Lelystedelingen: Gerard Beense

15 jaar stadsgedichtendag (Lelystad)

Steden, streken, dorpen, buurten
wijken, plekken van belang
dwarrelend in woord gegoten
al of niet uit rijm ontsproten
geciteerd in samenhang

Op de plek waar eens de zee lag
en de wind haar woorden sprak
ligt een stad uit klei geboren
biedt aan rijm en metaforen
een poëtisch onderdak

Stad van duizend woordenstromen
stad  die beeldspraak warm omvat
stad waar dichters samenkomen
om over hun plek te dromen…
Lelystad,
poëziestad

© Juul Baars 29 augustus 2019
Stadsgedicht ter gelegenheid van de opening van de Stadsdichtersdag 2019

Batavia (Toekomst) Uitzending Omroep Flevoland TV

opgebouwd met blote handen
fier lig je hier aan de wal
pronkstuk van een ver verleden
niet wetend  wat komen zal


sprekend van het zoute water
waarin je toen  jezelf verloor
wachtend op wat gaat gebeuren
leven is, maar gaat het door


ook al ben je nog onwetend
de laatste reis is reeds gepland
altijd zal je blijven pronken
als historisch monument


zonder water wind en luchten
opgebaard, tentoongesteld
maar jouw magische verhalen
zullen steeds worden vertelt

toekomstdromen, jou behouden
in je glorie en je pracht
op het land zul je gedijen
indrukwekkend…
dag en nacht…

© Juul Baars 1 september 2019
Stadsgedicht
Omroep Flevoland over de batavia

Vrijheid (Opening Hiswa te Water Lelystad)

klievend door het ruime sop
wind rondom
wuivende golven
voel ik me vrij

spreek ik met de wolken
laat me wiegen op de golfslag
beleef ik de wind
en richt ik mijn ogen
op de horizon

op het water
leeft  de stilte
verwaaien alle gedachten
naar uitgestrekte vergezichten

op het water
vind ik rust
voel  ik avondrood
en ochtendgloren
en worden dromen
werkelijkheid

op het water
vind ik mezelf
in een ultieme beleving
van vrijheid

© Juul Baars 4 september 2019
Stadsgedicht
Opening Hiswa te water Lelystad

De Dichter (Guus Cleiuntar 96 jaar)

ik ken hem al aan aantal jaar
een man met zijn gedichten
en als hij voordraagt hoor ik steeds
de zachtheid die hij nooit verloor
de pijn die hij geleden heeft
maar hem tot niets verplichte

een oude man vol levenslust
die nooit zijn ideaal verkocht
die als hij zijn gedichten leest
getuigt van een doorleefde geest
die zich één  doel voor ogen hield
de liefde...
die hem steeds bezielt

© Juul Baars 1 september 2019 (overleden 22 september)
Stadsgedicht

Politie

De politie is je beste vriend
bewaren rust en orde
en zeg nou zelf zonder politie
zou Lelystad verworden

Dus is er een calamiteit
dan bel je de politie
dan komen ze snel naar je toe
in de auto of op het fietsie

Maar toch, ik belde al drie keer
vanwege burenrellen
en elke keer zei de agent
ik kom er aan, wees maar attent
ik los het op, dat kwellen

Ik wacht en wacht
en wacht nog steeds
fluit daarbij bovendien
er komt van alles hier voorbij
maar politie, niet gezien

Ja,  als je in je auto stapt
en je rijdt ietsje te snel
dan weten ze je echt te vinden
en doen dat dan heel snel

En nu is er alweer een rel
ze schelden als garnalen
ik bel ze dus maar niet meer op
ga mijn bekeuring maar  betalen.

© Juul baars 29 augustus 2019
Stadsgedicht

Wonderbaarlijk

gebonden aan de elementen
voel ik me vrij
vlieg  ik tussen wind en water
naar het fel begeerde punt
en weer terug
wind in mijn rug

je niet laten verlijeren
dan weer oploeven
dan weer afvallen
snijdend door de golven
raak ik los van het water
proef ik de scherpte
van mijn snelheid

geraak ik graag
aan lagerwal
grijp ik vast
met mijn masthand
zwaai ik met mijn zeilhand
klief over de golven
naar het oneindige
heen en weer…


© Juul Baars 27 juni 2019
windsurfen
Radio Lelystad

Zorg in Lelystad

Wij Lelystedelingen protesteren
de zorg in Lelystad wordt uitgehold
ons ziekenhuis gemold
en enkele medische heren
die gaan het in de stad
gewoon voor zichzelf proberen
de stad groeit
maar de zorg wordt hier een flop
daar staan wij met zijn allen tegenop

en onze politiek die staat voor paal
want landelijke marktwerking
spreekt een heel duidelijke taal
spoedeisend wordt een half uur
langer rijden
wie kindjes krijgt die moet wat langer
aan de weeën lijden
de ambulance zorg niet zeuren
moet met formule 1 wagens gebeuren
en we pikken het  verdorie allemaal

Een stad die immer aan
haar toekomst  werkt
dient een volwaardig zorgpakket te bieden
laat daarom zorgbeleid niet over
aan marktwerkende lieden
dan wordt op basis van het geld
de zorg bij ons beperkt

© Juul Baars 11 austus 2018
stadsgedicht

Oostvaardersplassen (wat nu weer)

Het blijft toch een probleem
die Oostvaarder plassen
er staan nu paarden in de zon
die eigenlijk moeten verkassen
ach ja,  zegt dan Staatsbosbeheer
ze kunnen daar goed tegen
ze hebben toch van onze heer
een goed gestel gekregen
dus och die zon is niet zo erg
al schijnt hij fel en hoe
die beesten gaan toch binnenkort
fijn naar Wit Rusland toe

en wat te denken van de stank
van al die dode vissen
je wordt er bijna misselijk van
zoiets wil je graag missen
ze sterven er bij bosjes
die karpers in die plassen
door hitte en gebrek aan zuurstof
moesten zij gewoonweg passen

beheren van natuur
dat is een zwaar karwei
want voor je het weet ben je te laat
en komt er een rampje bij
de dupe zijn de dieren
die het moeten ondergaan
en blijkbaar heeft Staatsbosbeheer
er van alles aan gedaan
maar toch is er die twijfel
ik heb hem keer op keer
en denk ik ja, heel veel staatsbos
en minder aan beheer


© Juul Baars 29 juli 2019
Stadsgedicht

De ingenieur M. Klasema-boom

Ik zie hem daar nog zitten
achter zijn bureau
vol papieren
in zijn donkere kamer…
Ingenieur M. Klasema
zijn kleine hoofd met piekhaar
een goudkleurig leesbrilletje
altijd keurig in pak

hij was een man van stand
een echte  fries
volhardend en rechtstreeks
ondernemend, sportief
en altijd vriendelijk
van grapjes ook niet vies
ik keek erg naar hem op
vooral toen hij
in negentiendrieënzestig
de elfstedentocht  reed
en opgaf…
Reinier Paping won

nu kijk ik naar zijn boom
hier vlakbij, aan de dijk
de oudste boom
van Flevoland
ooit een piketpaaltje
door ingenieur M. Klasema
in de dijk geslagen
tijden veranderen
herinneringen spreken
hier in de vorm van
een boom in verval
die hier en daar
nog reikt
naar leven

© Juul Baars 26 juli 2019
stadsgedicht

Motiemarkt (2019)

je bent een Lelystedeling
en hebt een goed idee
waarmee je de stad beter maakt
of waar je ieders hart mee raakt
daarmee de  ongelijkheid staakt
of  vastgeroeste onwil kraakt
dan laat je zo’n idee niet zitten
dus voor de draad ermee

laat iedereen het weten
wat jij zelf hebt uitgedacht
dus schrijf het op een draag het uit
verschiet al je ideeënkruit
zorg dat je het zorgvuldig spuit
bevorder het tot raadsbesluit
en maak van Lelystad
de stad die jij echt had verwacht

dus voor de draad ermee
en zet je woorden op papier
want de gemeente  vraagt je
dien een motie in, alhier
en heb je al je woorden
keurig op papier geharkt
dien dan je idee in..
op de vierde motiemarkt

© Juul Baars 16 juli 019
Stadsgedicht

Hippiemarkt

Lees ik net in de krant, dat de hippiemarkt zo druk was,
terwijl er in het stadscentrum  helemaal geen enkele ruk  was
Dan denk ik bij me eigen  klopt dit nu wel allemaal,
Batavia stad smoordruk en in het stadshart alles kaal.
Een stadshartondernemer sprak, ik blijf er steeds van dromen
dat dergelijke manifestaties gewoon naar het stadshart komen
Dan hoeft de politiek ook niet zo lang meer door te praten
Want immers een druk stadshart heeft voor iedereen slechts baten.


© Juul Baars 10 juli 2019
Stadsgedicht

't Zand (Lelystad)

het woeste groen tiert er zo welig
“je voelt de stilte om je heen
de struiken bijna ondoordringbaar
je bent er vaak helemaal alleen

je hoort de spechten razend tikken
een roodborst drentelt door het bos
de plek waar nachtegalen zingen
en soms zie je ineens een vos

het pad meandert door de struiken
miljoenen bramen om je heen
en wantsen, vlinders, heel veel muggen
een schorpioenvlieg op een steen

het ruikt naar rottend hout en honing
er slapen herten in de nacht
en langs de paden wilde bloemen
het hoge gras voelt super zacht

het is een plek waar weinigen  komen
daar aan de Lelystadse rand
maar toch, haar woestheid zal bekoren
de woeste schoonheid van “t Zand”

© Juul Baars 4 juli 2019
Stadsgedicht

Dinsdagmorgen

ik trof ze in de eetalage
voorzien van koffie, thee en koek
gezellig samen keuvelen praten
bejaard maar toch nog wel heel kloek

ze boden mij een plaats aan tafel
betrokken mij in het gesprek
dat ging over van alles nog wat
geen onderwerp was er te gek

Er werd plezier gemaakt, gelachen
en niemand was er echt bezwaard
gezelligheid dat maak je zelf toch
want daarvoor ben je nooit , te bejaard

Ik heb genoten van het clubje
vond de ontmoeting heel erg fijn
want wie zichzelf graag wil verbinden
die zoekt naar dit soort samen zijn

@ Juul Baars 3 juli 2019
Stadsgedicht

Voorbij het pionieren

voorbij het pionieren
zien we de werkelijkheid
een stad die steeds opnieuw begint
gedreven door voortvarende politici
die altijd  een voortrekkersrol
willen spelen
en daarbij alleen vooruit kijken
morgen zal het beter zijn….

maar achter hen ligt
een stad vol gaten
een stervend centrum
geen hogeschool
een afgebroken ziekenhuis
wegtrekkende bedrijven
wegtrekkende diensten
en een vliegveld in aanbouw
in een tijd van strenger wordende  klimaateisen.

Lelystad…
een stad met potentie
het is tijd dat je naar je zelf kijkt
dat je stopt met pionieren
dat je bouwt aan je eigen beloftes
en begint bij jezelf


© Juul Baars 26 juni 2019
Stadsgedicht

aanleiding:  https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/lelystad-wacht-al-decennia-op-een-glorieuze-toekomst-als-het-beloofde-land~b8344f1b/

Lelystad Blues

In het stadshart  zingt een kraai
begeleid door een merelband
een liedje dat nog niemand kent
de aller eerste..
Lelystad blues

wolken glijden over Lelystad
zwieren en zwaaien van alles wat
en ze  schrijven
de Lelystad blues

De zonsondergang
aan het Markermee -heer
geeft aan Lelystad
een fantastische sfeer

Iedereen  weet dat in
Lelystad wij heel erg  gelukkig zijn
niemand krijg ons mooi stadje klein
dus we zingen
De Lelystad blues


© Juul Baars 21 juni 2019
Stadsgedicht (liedje)

Stadshart (next level)

Aanstaande donderdag wordt u gehoord
over het stadshart
 en elk woord
zal zorgvuldig worden beschouwd

Immers het stadshart moet verbouwd
compacter worden, meer vertrouwd
verbeterd, gezelliger en veel meer
kortom het stadshart zoekt naar sfeer

naar mensen die er manifesteren
naar mensen die er willen verkeren
voor koop, voor uitgaan voor de gein..
gewoon naar mensen die er
willen zijn..

Er wonen, slenteren, lekker eten
er willen shoppen
kleren aanmeten
boodschappen  halen, er rust op doen
of gewoon luieren tussen het groen

Maar toch, de toekomst begint in het nu
beter gezegd.. het begint bij U
Want alles is teveel gevraagd
als u geen stadshart in u draagt

@ Juul Baars 21 juni 2019
Stadsgedicht

Lelystad geeft luchten

je schrijft met kleur
een ongekend verhaal
je tekent telkens weer
magische taferelen
je spreekt met sluiers
die steeds mijn gedachten strelen
dat wat je zegt
geloof ik allemaal

je zingt een lied
van ongeremde schoonheid
met telkens weer
een sprankelend refrein
je fluistert hoe de wereld
om me heen kan zijn
als ik door jou gedreven
stilsta in de tijd

en als jouw  wind me raakt
wil ik niet langer vluchten
dan wil ik eeuwig en voor altijd
bij je zijn
verlies ik  elk besef 
van ongeluk en pijn
in de magie van
Lelystadse luchten

©Juul Baars 13 juni 2019
stadsgedicht

Leon Pos

waar koopkracht er
niet zo toe doet
waar uitgestald ligt
al het goed dat klaar is
voor de kringloop
daar klinkt muziek
melancholiek
 zuiver, vrolijk, vol ritmiek
klanten genieten
in hun loop
van zoetgevooisde noten
een pianist
die liedjes speelt
die ongeremd zijn
klanken deelt
hij raakt je aan
hij maakt de stemming los…
Leon Pos

© Juul Baars 12 juni 2019
Stadsgedicht t.b.v. Groene Sluis

Geluk

Ik liep hem gisteren tegen het lijf
zo in de kringloop hier
hij hield me staande met zijn hand
trok me een beetje naar de kant
dichtte zijn ogen op een kier
en vroeg…

weet jij wat geluk is…

en even bleef ik stil
gaf daarna antwoord, goed bedoeld
zo iets van
als je je lekker voelt…

hij greep mijn arm 
een glimlach kwam op zijn gezicht
toen sprak hij met zijn ogen dicht
het vlekje is verdwenen

ruim achtenzeventig flink bejaard
en twee en vijftig jaar getrouwd
met de liefde van zijn leven
na chemo en immuuntherapie
was hij weer “schoon” verklaard

zijn ogen straalden
en hij zei
ik kan weer verder leven
mijn donkere dagen zijn voorbij
er is mij  tijd gegeven

© Juul Baars 2 juni 2019 (stadsgedicht Roparun)

de Dijkdichters

daar wordt het woord besproken
en schept men fantasie
daar wordt de tekst doorbroken
daar groeit melancholie

daar schallen de poëten
in raadsels en in rijm
het idioom gespleten
daar werkt de geest als lijm

daar komt elk woord tot leven
in haiku of kwatrijn
ja daar ontstaat de kiem
om stadsdichter te zijn.

© Juul Baars 27 mei 2019
stadsgedicht 2019

Blijf af !!!! (De Kubus)

waar ooit de golven zongen
wind een symfonie van oneindigheid speelde
het zeewier deinde in abstracte vormen
en scholen vissen de zee tekenden
in wervelende vormen

daar groeide uit verdroogde klei
menselijke creativiteit
gespeeld in tonen van muziek
geschreven met miljoenen woorden
die als bakens werden vastgelegd
in een beeld van pastel en olieverf

laat de bezuinigingsdrang
die zich verhult als vooruitgang
dit beeld niet afbreken
laat mensen scheppend voortbouwen
op wat de natuur ooit begon

laat kinderen hun eerste tonen spelen
laat dansers wervelen als golven
laat mensen zingen als de wind
laat mensen blijven scheppen

laat mensen beeldend schrijven...

De Kubus, die moet blijven

@ Juul Baars 26 mei 2019

Lelystad geeft lucht ?

Ik liep laatst langs de dijk
te wandelen in de zon
het was een mooie zomeravond
die niet mooier kon
ik zag er een  bekende
zei hem gedag terstond
toen kwam er een zwerm muggen
met van die bruine ruggen
met hele vieze lijfjes
ja, mannetjes en wijfjes
ze vlogen naar me toe
en zomaar in mijn open mond

Hoezo Lelystad geeft lucht
dat is een fout gerucht
want

Lelystad geeft muggen
hele vette muggen
Lelystad geeft muggen
ze vliegen overal

En als je wat wilt fietsen
door het Lelystadse bos
dan zie je veel natuurschoon
en de herten lopen los
je zoeft langs mooie  paden
die zijn soms een beetje dras
en dan zie je ze hangen
in zwermen boven t gras
en voordat je het weet
ruiken ze dat je heel erg zweet
en zit je vol met  muggen
zelfs in je billenspleet

Hoezo Lelystad geeft lucht
dat is een fout gerucht
want

Lelystad geeft muggen
hele vette muggen
Lelystad geeft muggen
ze vliegen overal

Ga je een stukje rijden
gewoon voor je plezier
dan zie je al die zwermen
van Hoorn helemaal tot hier
ze vliegen zich te pletter
je zicht is totaal weg
en sproeien maakt het erger
je moet stoppen dat is pech
je krabt je dan een ongeluk
en valt bekant in zwijm
want al die vieze muggenlijkjes
voelen aan als slijm…

Hoezo Lelystad geeft lucht
dat is een fout gerucht
Want

Lelystad geeft muggen
hele vette muggen
Lelystad geeft muggen
ze vliegen overal


© Juul Baars 24 mei 2019

De laatste vlucht (vliegveld)

vlak voor het
bulderen geraas
bezit nam
van de stilte…
vertrok de laatste vlucht

het paradijs
dat ooit verrees
uit drooggevallen water,
waar het wilde groen
tot een schuilplaats groeide…
voor vogels en
voor dieren

alles
werd opgeofferd
aan wat men
vooruitgang noemt
nu resten slechts
het asfalt en beton
waar groeiende
bedrijvigheid
de rust blijvend verstoort

© Juul Baars 11 mei 2019