Kerstavond in het
Stadshart
kerstavond, en het stadshart is verlaten
de kerstverlichting maakt leegte extra groot
de koude wind waait door de lege winkelstraten
maar verder is het in het stadshart stil en dood
en in de verte klinken zacht een paar kerkklokken
een oproep aan de mensen, de dienst begint
zij zullen uit het stadshart geen mens gaan lokken
omdat zich niemand in ons stadshart nog bevind
een junk
schuilt bij
de ingang van de Waagpassage
hij heeft zijn snuifje net met zorg geconsumeerd
geen auto staat er nog in de parkeergarage
en er is niets dat enig leven pretendeert
er lopen twee bewakers langs de winkelruiten
kijken zorgvuldig of er niets verdachts gebeurt
de een begint zowaar van “stille nacht” te fluiten
terwijl de ander door de winkelruiten speurt
kerstavond en het stadshart is verlaten
alleen bij Schippers heffen enkelen het glas
men
toast op vrede en men voelt zich
opgelaten
omdat er op de aarde nog nooit vrede was…
© Juul Baars 22 december 2019
stadsgedicht
