Leroy van der Hurk

 

hij vult de leegte die hem wordt geboden
hij spreekt het woord van blijdschap en van smart
hij kent het leven, nog zo jong van jaren
en wat hij aan je zegt, komt rechtstreeks uit zijn hart

hij zoekt naar ritme in elk jong mensenleven

verlicht de duisternis in het diepste van je ziel

vergeet het nemen en verkiest het om te geven

ondanks de keren dat hij zelf in het leven viel

ik hou van mensen de die liefde profileren

die er in duistere momenten voor je zijn

die vanuit hun hart je zeggen: “blijf het steeds proberen”

die je een duwtje geven, ook al is dat maar heel klein

ik hou van mensen  die elk ander mens vertrouwen

die je zien zitten, ook al voel je je kapot

ik hou van mensen die je aanzetten tot bouwen

daarbij vertrouwend op zichzelf en ook op God

 

© Juul Baars 6 mei 2021
Stadsgedicht Leroy van der Hurk

Polderland

 

Voorbij de grenzen van de stad, ver weg, maar toch dichtbij.
Daar bloeit het weidse polderland,  ooit blootgelegd door mensenhand,
bewerkt, begroeid , gecultiveerd, bebost, beplant duurzaam beheerd.
Waar klei en zand elkaar in schoonheid raken…
en het gevoel van vrij-zijn,  als t ware oneindig maken.

Een plek waar stilte zich omringd met een horizon van groen.
Een plek waar de natuur zich zingt, een plek om aan te doen.
Een plek met bomen, vogels, vissen, waar je,  je ik verrijkt.
Een plek voor ons, voor iedereen.  Als je even verder kijkt.

Waar boeren duurzaam telen, de grond bewust bewerken.
Al doende om het land van nu, voor de toekomst te versterken.
En door de jaargetijden heen, laten zij gewassen groeien.
Pompoenen, peentjes, uien, alles wat maar kan bloeien. 
Een sfeer van rust en groen strekt zich uit,  zover het mensenoog reikt.
Daar in de Flevopolder, als je even verder kijkt.

En als je even verder kijkt,  de ruimte ziet die de stad verrijkt
de velden vol gewas en vrucht, dan weet je het pas echt…
Lelystad geeft lucht



 
© Juul Baars 19 april 2021
Stadsgedicht t.b.v. Lelystadse Boer