terwijl de stad haar
stilte koestert
de pleinen leegte etaleren
gesloten winkeldeuren huilen
en de duisternis zich vermengt…
met onbegane straten
als gezichten zich
verbergen
de hunkering naar het dagelijkse
zich verdrinkt in eenzaamheid
en levenswarmte slechts een weg vindt
via duizend schermen
Lely wacht op zijn sokkel
terwijl lege kerken
de nacht vieren
en hoop slechts bestaat
uit voor niets luidende klokken…
kerstavond in Lelystad
de bevrijding maakt zich op
en slijpt haar wapens
om de vijand te verdrijven
en ons te ontdoen van angst
in ons nieuwe leven-, straks
vooralsnog zijn het de lichtjes
die hun stralende hoop doen schijnen
in warme huiskamers
waar in het klein
kerst wordt gevierd
© Juul Baars 19 december 2020
Stadsgedicht
