je schrijft met kleur
een ongekend verhaal
je tekent telkens weer
magische taferelen
je spreekt met sluiers
die steeds mijn gedachten strelen
dat wat je zegt
geloof ik allemaal
je zingt een lied
van ongeremde schoonheid
met telkens weer
een sprankelend refrein
je fluistert hoe de wereld
om me heen kan zijn
als ik door jou gedreven
stilsta in de tijd
en als jouw wind me raakt
wil ik niet langer vluchten
dan wil ik eeuwig en voor altijd
bij je zijn
verlies ik elk besef
van ongeluk en pijn
in de magie van
Lelystadse luchten
©Juul Baars 13 juni 2019een ongekend verhaal
je tekent telkens weer
magische taferelen
je spreekt met sluiers
die steeds mijn gedachten strelen
dat wat je zegt
geloof ik allemaal
je zingt een lied
van ongeremde schoonheid
met telkens weer
een sprankelend refrein
je fluistert hoe de wereld
om me heen kan zijn
als ik door jou gedreven
stilsta in de tijd
en als jouw wind me raakt
wil ik niet langer vluchten
dan wil ik eeuwig en voor altijd
bij je zijn
verlies ik elk besef
van ongeluk en pijn
in de magie van
Lelystadse luchten
stadsgedicht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten