Polderland

 

Voorbij de grenzen van de stad, ver weg, maar toch dichtbij.
Daar bloeit het weidse polderland,  ooit blootgelegd door mensenhand,
bewerkt, begroeid , gecultiveerd, bebost, beplant duurzaam beheerd.
Waar klei en zand elkaar in schoonheid raken…
en het gevoel van vrij-zijn,  als t ware oneindig maken.

Een plek waar stilte zich omringd met een horizon van groen.
Een plek waar de natuur zich zingt, een plek om aan te doen.
Een plek met bomen, vogels, vissen, waar je,  je ik verrijkt.
Een plek voor ons, voor iedereen.  Als je even verder kijkt.

Waar boeren duurzaam telen, de grond bewust bewerken.
Al doende om het land van nu, voor de toekomst te versterken.
En door de jaargetijden heen, laten zij gewassen groeien.
Pompoenen, peentjes, uien, alles wat maar kan bloeien. 
Een sfeer van rust en groen strekt zich uit,  zover het mensenoog reikt.
Daar in de Flevopolder, als je even verder kijkt.

En als je even verder kijkt,  de ruimte ziet die de stad verrijkt
de velden vol gewas en vrucht, dan weet je het pas echt…
Lelystad geeft lucht



 
© Juul Baars 19 april 2021
Stadsgedicht t.b.v. Lelystadse Boer