Broedplaats

 

gezocht een plek waar kunst zich uit, in duizelende verhalen
een plek waar creativiteit, zichzelf telkens weer onderscheid
zichzelf vertaalt in stralen waar de muziek de oren streelt,
waar fantasie zichzelf bespeeld, eentonigheid wordt vermalen

een broedplaats voor de kunstenaar waar warmte heerst
waar zonneklaar de Lelystadse kunst zal groeien
een broedplaats waar cultuur ontstaat, waar wordt gedacht
waar wordt gemaakt, waar intuitie regel  is, een plek
vol van betekenis

de kunstenaar niet marktgericht, droomt dagelijks met zijn ogen dicht
droomt van het Kofschip, Gooise Pad, waar een gebouw staat in de stad
waar dromen waarheid kunnen raken, waar kunst Lelystad groot kan maken
het SGL gebouw zo groot, zo ideaal,  zo goed voor creatieve doelen
en straks zo leeg, misschien gesloopt, verdwenen is wat de kunst hoopt
de kunst die zucht, kan niemand de pijn voelen

gemeenteraad in dit geval, neem een besluit zo met zijn al
er is al veel te lang gekijfd
dat SGL gebouw niet naar de sloop, hak door die jarenlange knoop
zorg dat het pand behouden blijft als kunstbroedplaats die echt beklijfd
bouw woningen daar waar je kunt, bega met het SGL de stunt
door het gebouw opnieuw te laten verrijzen
als broedplaats voor de stedeling, die schept en speelt en doet zijn ding
men zal u blijven prijzen…

Juul Baars
Stadsgedicht
28 september 2020

Nooit meer eenzaam zijn

 

misschien een onbereikbaar ideaal
maar in ons hart willen we allemaal
dat eenzaam leven-   voor niemand meer bestaat
dat men elkaar de handen reikt
dat zorg en liefde overal blijkt-
geen enkel mens door eenzaam zijn nog wordt geschaad

Dat vergt van ons veel extra kracht
waarmee we samen-  man en macht
de eenzaamheid zullen verdrijven uit de stad
en dat ons Lelystad een stad is
waar voor de eenzaamheid geen pad is
en iedereen weer  in zijn waarde wordt geschat

We moeten van elkander leren
dag in dag uit samen proberen
en samen open staan voor ieder die ons vraagt
om hem of haar te ondersteunen
of naar  een schouder om op te leunen
voor Lelystedelingen door de eenzaamheid belaagd

Laten we doorgaan met ons bouwen
laten we op elkaar vertrouwen
elkaar blijven vinden in de wederzijdse strijd
laat ons de rijen samen sluiten
laat veel ideeën ons ontspruiten
samen verslaan we elke vorm van eenzaamheid


© Juul Baars
Stadsgedicht
25 september 2020

eenzaam

 

stilte om me heen omarmt me
duisternis ontneemt mijn warmte
druppels weemoed op mijn huid
buiten schreeuwt het stadsgeluid

voor de spiegel hardop praten
de echo van mijn stem vult gaten
herinneringen fluisteren zacht
op de dag volgt weer een nacht

dromen scheuren mijn gedachten
niets lijkt op het langverwachte
leegte dringt zich op als pijn
zal ik altijd eenzaam zijn

soms wil ik het zonlicht vangen
en mijn hart daarmee behangen
afschudden wat me besloop
met een sprankje nieuwe hoop

reik mijn armen naar verlangen
wil me niet meer laten vangen
in de cirkels van de tijd
draaiend in mijn eenzaamheid

© Juul Baars
stadsgedicht  week van de eenzaamheid :  4 september 2020

De pianist

 

hij speelt van Schubert tot aan Bach
van cabaret tot Jazz, van blues, van pop,
van volksmuziek uit oude tijden…
hij is allround, laat elk soort noot
heel soepel uit zijn vingers glijden

een entertainer is hij, puur sang
voor geen muziekstuk is hij bang
geen egoïst, wel virtuoos,
een allesspeler, grandioos

maar wie je het ook vraagt
een ieder vind hem een fijn mens
een kerel die je ondersteunt
een man die klaar staat voor jouw wens
om ook, met hem, muziek te maken

dan speelt hij feilloos met je mee
verdubbelt je plezier, voor twee
en haalt hij uit je wat jij kunt
hij voert je tot het hoogste punt
en zal jou niet verzaken

Gewoon een fijne man
die altijd klaar staat, altijd kan
die zichzelf geeft voor jou talent
Joshua Buijnink..
fijne vent…

Juul Baars 27 september 2020
stadsgedicht

Stadsgedicht voor Peter Schot

 

als stadsdichter kijk ik best tegen jou op
bekijk  de wereld zelf, uit lagere sferen
moet het verschil in hoogte steeds  ontberen
maar voor de poëzie ben jij een top

de vriendelijkheid  straalt af van jouw gezicht
je hart ligt heel dicht bij de kunst met woorden
zoals jij stadse dichters steeds aanspoorde
altijd heel motiverend, doelgericht

ach ja de politiek is niet te  sturen
soms is iets wat je graag doet ineens voorbij
dat doet best pijn en dat begrijpen wij
maar ja, je wist het, politiek kent zulke kuren

toch mag ik me als stadsdichter beroemen
op iets unieks, iets groots, iets  doelgerichts
in de bundel “Divers Lelystad”, staat jouw gedicht
ik wil hier die prestatie toch benoemen

het eind is daar, je tijd is opgediend
dank voor je steun en je positiviteit
en ook voor je geïnvesteerde tijd
je hebt dit stadsgedicht…
beslist verdiend

© Juul Baars 2 september 2020
Stadsgedicht