verscholen tussen bladeren en gras
gedumpt, en zogenaamd fijn vrijgelaten
omdat verzorging te veel moeite was
ze hupp’len heen en weer in zachte donzen pakken
en voelen zich dan zomaar moederziel alleen
het baasje heeft ze, uit ballorigheid laten zakken
en dat is op zijn minst, best wel gemeen
wil jij een huisdier, dan moet jij toch echt beseffen
dat ook een dier jouw liefde heel hard nodig heeft
dat je zo’n diertje keihard in zijn ziel zult treffen
als je er niet voor zorgt en er niet echt om geeft
gelukkig kennen wij de opvang “Kaatje Keutel”
waar elk alleen-gelaten, onverzorgd konijn
een warme opvang vindt, met alle zorg en aandacht
en ja dat vinden die konijntjes heel erg fijn
Dus Kaatje Keutel, hulde voor je daden
en ga zo door, dat is ons aller wens
je verdient het om met eer te worden overladen
want inderdaad, ook een konijn, is maar een mens
© Juul Baars 5 februari 2020
Kaatje Keutel Stadsgedicht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten