misschien een onbereikbaar ideaal
maar in ons hart willen we allemaal
dat eenzaam leven- voor niemand meer
bestaat
dat men elkaar de handen reikt
dat zorg en liefde overal blijkt-
geen enkel mens door eenzaam zijn nog wordt geschaad
Dat vergt van ons veel extra kracht
waarmee we samen- man en macht
de eenzaamheid zullen verdrijven uit de stad
en dat ons Lelystad een stad is
waar voor de eenzaamheid geen pad is
en iedereen weer in zijn waarde wordt
geschat
We moeten van elkander leren
dag in dag uit samen proberen
en samen open staan voor ieder die ons vraagt
om hem of haar te ondersteunen
of naar een schouder om op te leunen
voor Lelystedelingen door de eenzaamheid belaagd
Laten we doorgaan met ons bouwen
laten we op elkaar vertrouwen
elkaar blijven vinden in de wederzijdse strijd
laat ons de rijen samen sluiten
laat veel ideeën ons ontspruiten
samen verslaan we elke vorm van eenzaamheid
© Juul Baars
Stadsgedicht
25 september 2020
Geen opmerkingen:
Een reactie posten