soms
klinkt het woord als een verzuchting
of als een vergeten vanzelfsprekendheid
dwarrelend in ongestuurde gedachten
zonder aanwijsbare betekenis
dan
weer heeft het een ziel
manifesteert het zich als een explosie van liefde
wanneer twee mensen elkaar weerzien
na een vijf jaar lange onvrijheid
manifesteert het zich als een explosie van liefde
wanneer twee mensen elkaar weerzien
na een vijf jaar lange onvrijheid
soms is het een verlangen
van een moeder die haar stervend kind
omarmt en koestert
en tevergeefs wacht op bevrijding
Dan
weer klinkt het
als een luid protest
tegen jarenlange onderdrukking
in een strijd die slechts kan worden verloren
als een luid protest
tegen jarenlange onderdrukking
in een strijd die slechts kan worden verloren
Ook is
het een prevelend gebed
dat opstijgt in het oneindige
zoekend naar een weg
die tot verlossing leidt
En het is de dood
die haar barmhartigheid toont
en zacht een einde brengt
aan ondragelijk lijden
25 oktober 2020
Stadsgedicht
dat opstijgt in het oneindige
zoekend naar een weg
die tot verlossing leidt
En het is de dood
die haar barmhartigheid toont
en zacht een einde brengt
aan ondragelijk lijden
vijf en zeventig jaar vrijheid
brengt ons op het knooppunt
van vele wegen
en dwingt ons tot nieuwe keuzes
gevoed door ons verleden
bewust van het heden om ons heen
zullen we voort moeten gaan
om vrijheid vast te houden, te koesteren
en te omarmen
Het is
immers aan ons
om steeds weer, opnieuw betekenis te
geven
aan wat het woord vrijheid betekent…
nu en in de toekomst
Laat vijf en zeventig jaar vrijheid
daarom een nieuw begin zijn
waarin we met- en voor elkaar
in vrijheid kunnen leven
25 oktober 2020
Stadsgedicht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten