Na zijn einde is het woord
uitgedragen en geschreven
weerklinkend
in een eeuwig perspectief
ontsproten aan liefde
en gevormd door passie en verbondenheid
met Lelystad, zijn stad
Na zijn einde is het woord
zoals de tijd zich voortsleept vergankelijk
in wervelende strofen
die tekenend een stad beschrijven
waaraan een dichter zijn hart verloor
zijn woorden zijn
als een voortgaande zoektocht
naar het wonderbaarlijk schone
van zijn stad
Na zijn einde blijft het woord
de dood
zij stopt het oneindige volharden
om in geschreven regels
een stad lief te hebben die jong van hart
aan haar toekomst bouwt
een toekomst die verder reikt
dan het leven van een dichter
© Juul Baars 9 november 2020
Wat een leuke foto, het gedicht hang bij ons aan de muur! prachtig verwoord xxx
BeantwoordenVerwijderen